Bij StepBridge-toernooien houdt de computer automatisch bij welk paar de meeste tijd verbruikt. Hoe deze registratie precies werkt,  wordt uitgelegd in de veelgestelde vraag: “Hoe werkt de tijdregistratie bij toernooien?”.

In deze veel gestelde vraag gaan we diepere in op de automatische scoretoekenning naar aanleiding van tijdsoverschrijdingen. Indien een spel niet (uit)gespeeld kan worden door tijdgebrek, kent de computer automatisch een arbitrale score toe, gebaseerd op de volgens de tijdregistratie verbruikte tijd.

Automatische arbitrale score bij tijdoverschrijding

We onderscheiden twee situaties:

  1. Tijdens een ronde kunnen een of meerdere spellen niet meer worden aangeboden.
    Een spel wordt alleen aangeboden als er nog minimaal 80% van de per spel beschikbare tijd over is. Bij een ronde van 15 minuten met 3 spellen per ronde is de beschikbare tijd per spel 5 minuten. Er wordt geen nieuw spel meer aangeboden als er minder dan 4 minuten resterende tijd is. Voor elk spel dat niet meer kan worden aangeboden, krijgt het paar dat de minste tijd in de ronde heeft verbruikt een score van 60% (+3 IMPs), en het andere paar een score van 40% (-3 IMPs).
  2. Een spel kan tijdens een ronde niet worden uitgespeeld.
    Indien het spel wordt aangeboden (er was dus minimaal 80% tijd beschikbaar toen het een-na-laatste spel eindigde), begint vanaf dat moment de tijdmeting opnieuw. Vanaf dat moment zijn beide paren in gelijke mate verantwoordelijk voor een vlot spelverloop, ongeacht welk paar tijdens de eerdere spellen de meeste tijd heeft verbruikt. Indien het spel niet kan worden afgerond, krijgt het paar dat tijdens dit spel de meeste tijd heeft gebruikt een score van 40% (-3 IMPs) en het andere paar een score van 60% (+3 IMPs). Het paar dat 60% heeft gekregen, heeft echter recht op een hogere score als deze bij normaal doorspelen waarschijnlijk was geweest.

Hoewel het opnieuw beginnen van de tijdmeting bij het laatste spel onrechtvaardig kan lijken, is dit noodzakelijk om het laatste spel eerlijk te laten verlopen. Hierdoor wordt voorkomen dat het snellere paar rustig de tijd neemt voor het laatste spel, waarbij er voor het andere paar nauwelijks tijd is om het spel uit te spelen. Door de grens voor het aanbieden van het spel te stellen op minimaal 80% van de normale speeltijd, blijft er voldoende tijd over om het spel te spelen en zijn beide paren gelijk verantwoordelijk voor het tijdig afronden.

Aanpassingen door de wedstrijdleider (WL)

De hierboven beschreven scores worden automatisch toegekend door de computer. De wedstrijdleider speelt hier geen rol in. Wel is de wedstrijdleider verantwoordelijk voor het corrigeren van de automatisch toegekende score indien daar aanleiding toe is. In welke gevallen dit kan gebeuren, is in volledigheid beschreven in de StepBridge-spelregels. Hier beperken we ons tot enkele veelvoorkomende situaties:

  1. Zoals hierboven aangegeven, heeft het paar dat 60% heeft gekregen recht op een scorecorrectie als die 60% niet voldoende is. Dit is het geval als het waarschijnlijk is dat het paar bij het normaal afronden van het spel een betere score zou hebben behaald. De wedstrijdleider past de score dan pro-actief aan; spelers hoeven hiervoor geen verzoek in te dienen. De wedstrijdleider controleert na elke ronde of de 60%-scores voldoende zijn en corrigeert deze indien nodig.
  2. Het paar dat 40% heeft gekregen (het langzaamste paar) heeft geen recht op een scorecorrectie op basis van een waarschijnlijk resultaat. Ook al was een goede score nog zo waarschijnlijk, een 40%-score wordt niet aangepast. De reden hiervoor is dat het op tijd uitspelen van het spel voor alle spelers de hoogste prioriteit moet hebben. Dus als er weinig tijd is, is het van belang om vooral door te spelen en minder lang na te denken over de optimale speelwijze. Dit is te vergelijken met schaken met een schaakklok, waarbij je een gewonnen partij toch kunt verliezen op tijd.
  3. In specifieke gevallen kan de wedstrijdleider besluiten een automatisch toegekende score aan te passen. Dit kan bijvoorbeeld wanneer de vertraging niet aan de trage partij te wijten was (bijvoorbeeld door lang op uitleg moeten wachten of een arbitrage).