QuickStep probeert een zo optimaal mogelijke indeling te maken, rekening houdend met de volgende factoren:

  • Een zo klein mogelijk niveauverschil tussen aan elkaar gekoppelde partners.
  • Een zo klein mogelijk niveauverschil tussen tegenstanders (en daarmee een zo laag mogelijke compensatie).
  • Een zo kort mogelijke wachttijd.
  • Een indeling die rekening houdt met de voorkeur voor paren/butler.

Iedere StepBridger heeft zijn eigen voorkeur voor wat in welke mate belangrijk is. Toch probeert QuickStep een optimale mix toe te passen op de indeling. Deze mix zorgt ervoor dat op drukke tijden de niveauverschillen erg klein zijn, de wachttijd kort, en er butler en paren gespeeld kan worden. Naarmate er minder spelers aan QuickStep meedoen, worden de wachttijden langer en de indeling minder optimaal.

Hoewel het een mogelijkheid zou zijn om individuele spelers hun eigen prioriteiten te laten instellen (bv. liever lang wachten i.p.v. een groot niveauverschil), wegen de nadelen hierbij zwaarder dan de voordelen. Het probleem van prioriteiten laten instellen door de spelers, is dat dit de wachttijd voor een nieuwe indeling enorm zou vergroten (juist op de tijden dat de wachttijd groter is dan gewenst). Bijkomend probleem van lange wachttijden is dat spelers die erg lang in de wacht staan, iets anders gaan doen en kunnen vergeten dat ze in de wacht staan (en dus niet aanwezig zijn als er toch een indeling plaatsvindt).